“Kansloos!” Nog voordat de vergadering goed en wel begonnen is, klinkt dit ene woord door het lokaal. We bespreken een leerling in de vijfde klas. Vorig jaar kwam ze door persoonlijke omstandigheden in de knel en werd in overleg besloten dat ze de vijfde zou gaan doubleren. Dit jaar ging het op persoonlijk vlak al een stuk beter. In een gesprekje voorafgaand aan deze vergadering heb ik het met haar gehad over haar dromen en ambities. Een technische studie was haar ideaal. Haar ogen gingen stralen. Er hing al een foto van een universiteit boven haar bureau, vertelde ze me. Na een heel jaar bikkelen had ze een 2,3 nodig voor haar laatste werk. Een 2,3 voor een voldoende. Of het nu de stress was, of onderschatting. Maar er rolde een 2,2 uit. Eén-tiende te laag. En nu zitten we in een overgangsvergadering.
Hoewel, overgang is nu niet het juiste woord. De vergadering gaat beslissen tussen dóór naar het examenjaar of een beëindiging van haar carrière op deze school.
“Ze gaat volgend jaar nooit hoger dan een vier halen voor mijn vak”. Mijn collega vervolgt het betoog. Ik zit ernaast en denk: Hoe betrouwbaar is een toets eigenlijk, in het onderscheid maken tussen een 2,2 en een 2,3? En wat is de invloed van uitspraken als “…gaat het nooit halen…” in een vergadering waarin iedereen geacht wordt om ‘in lijn van de vergadering’ te stemmen? Eén ding is helder. Ze zou volgend jaar beter af zijn met docenten die wél geloven in haar potentieel. Uiteindelijk valt na de stemming het kwartje in haar voordeel. Met het meest minimale verschil, dat wel.
Precies één jaar later, en ik ontvang een heel fijn mailtje van haar. Geslaagd! En met een voldoende op het examen voor het ‘kansloze’ vak.
Ja, het nooit halen en dan afgewezen worden voor het volgend jaar.
Van morgen een Marokkaanse man van 46 gesproken. Komt terug van een diep dal met drugs enz.
Hij vertelde me geslaagd te zijn voor MAVO-D in 1995 na aankomst in 1990 in Nederland.
Daarna naar MLO-chemie op advies van leraren van de MAVO.
Na een half op het MLO kreeg hij te horen dat hij het nooit zou halen.
De rest van zijn leven wil ik je besparen, maar ……